Thx allemaal! Mark, ja, voor beide is wat te zeggen, al is deze Fokker wel erg extreem (en bewerkelijk!) qua kleuren. De meeste van die toestellen waren gewoon van hout en dan is het net weer interior green of RLM66!
Ik ben weer wat verder; kleine details gemaakt:
Links op de foto het oogje met gaatjesplaat waarmee de klep achter de radiator bediend kon worden, deze klep had een veermechaniek zodat hij altijd open stond, en met dit hendeltje kon hij dichter gezet worden. Mocht de kabel breken of er iets anders stuk gaan, blijft de klep open staan en raakt de motor niet oververhit -hoogstens wat te koel.
Bij de 1e pijl recht heb ik de stangen gemaakt van de bedieningen voor de motor; het zijn er 3. Eén is er voor het toerental van de motor te regelen (deze is met kabels verbonden aan de gashendels aan de stuurknuppel zodat beide gebruikt kunnen worden), de tweede is om de hoeveelheid brandstof te regelen afhankelijk van de vlieghoogte (hoger = minder zuurstof, dus minder brandstof) en de 3e is van de ontsteking -dit soort motoren had nog geen automatische vervroeger om bij hogere toerentallen de ontsteking vroeger te zetten.
Het moet hard werken zijn geweest om gewoon die motor aan de praat te houden... mengel, toeren, koelklep, ontsteking, een vetpomp hier en daar, en dan ook nog af en toe naar buiten kijken of er geen andere toestellen in de buurt waren!
Tot slot, nog net te zien uiterst rechts op de foto, de gashendelstang die naar een soort grote hevel gaat die vervolgens weer aan de bovenkant met een stang aan de gashendels van de carburateur verbonden is. Deze zit hoger als de rest (die zie je schuin van boven niet meer als de zijplaten erop zitten), maar deze dus nog wel. Dus maar trouw wat gescratched, maar ik merk dat het nu wel tijd is om te gaan werken om het interieur dicht te maken omdat ik verder wil met de buitenkant.
De stangen zijn gemaakt van 0,3mm draad wat bij vuilniszakken zit. Ik had enkel 0,5mm messingdraad, en hoewel deze stangen ook bij het origineel overdreven lomp lijken, was dat wel erg dik.
Om de controlekabels netjes door de gaten in het schot onder de stoel te trekken nog een paar steuntjes in de romp gemaakt om de kabels tegenaan te kunnen lijmen:
En dan heb ik dus zo'n mooi plaatje met gaatjes en een oogje zitten scratchen voor de koelklep, maar de klep zelf zit er niet bij. Ik vond op internet (geen idee meer waar!) een schets van een Geallieerd rapport van een buitgemaakte D.VII (waarschijnlijk de rood/witte Jasta 18 machine van Hans Schulz, dit was de 1e D.VII die intact in geallieerde handen viel) waar deze klep vrij duidelijk getekend is. En omdat zoals gezegd Greims D.VII zonder bovenste motorkappen vloog zie je van de zijkant en bovenkant deze aluminium klep vrij duidelijk zitten.
Stukje tape genomen, overgetekend, overgenomen om een stukje 0,25mm Evergreen plaat, en een klein driehoekje waar de trekdraad aan kwam:
Het scharnier is eveneens een stukje draad 0,3mm wat je bij vuilniszakken krijgt, ontdaan van het plastic en recht gemaakt door het onder een stalen lineaal te rollen.
Verder door de hoek van de foto slecht te zien, maar ik heb aan de zijkant ook 2 stripjes Evergreen geplakt waaraan de achterste steunen van de radiator straks komen, die zitten (gek genoeg) niet in de kit en zijn wederom goed te zien bij gedemonteerde bovenste motorkappen.
Wat wel grappig is te vermelden overigens, is dat bij de radiator precies waar ik het stukje draad gelegd heb, aan beide kanten een klein gaatje in het plastic zit. WNW heeft ooit aangegeven eens met een soort Hi-Tech edities van hun kits te komen met resin, PE, etc etc. Ik heb het vermoeden, als die er ooit nog eens komen, dat die koelklep er als PE bij gaat zitten
(is ook mooier, het driehoekje was eigenlijk een gevouwen stukje plaat met gaten erin, maar zoveel zie je er nu ook weer niet van als de uitlaat er éénmaal boven zit)
Inmiddels de koelklep en lege munitiedoos aluminium gespoten (de lege munitiedoos was ik vergeten...) en de rompframes, stoel, en alle andere metalen delen zoals schotten en tank satijn gespoten (50-50 Aqua glans en mat) en de lozenges in de romp met mat.
Dat staat nu allemaal lekker te drogen, en hopelijk kan ik deze week nog even verder met het in elkaar zetten van het één en ander.
Een laatste klusje voor de boel in elkaar gaat is nog het aanbrengen van de spandraden "X-en" in de rompframes, en dan kan de boel hopelijk in elkaar. Door de hoeveelheid kleuren en werk voelt het haast alsof je al een kit af hebt!
Het enige nadeel....? Ik denk niet dat ik ooit nog een 1/72 WOI kist kan doen als je éénmaal dit soort details gemaakt en gewend bent...
Jeroen
Oh ja ook het stoeltje.
